"Wie zich sterfelijk weet, heeft het leven lief: omdat hij het toevallig heeft gekregen en onherroepelijk zal verliezen."      *
 

Skip Navigation Links.






















                               ROUWTEKSTEN


Er zijn geen woorden voor een zieke

van wie je weet hij redt het niet.

Je streelt zijn wang, je ziet zijn ogen,

je bent bevangen door verdriet.

Toch ben je dankbaar voor het einde,

dat na zoveel moedig stijden kwam,

omdat het niet alleen zijn leven,

maar ook zijn lijden overnam.


 

Herinner mij wandelend

in de stralende zon,

Hoe ik was toen ik alles nog kon.

 


 

Bij elk afscheid

wordt een herinnering geboren.

 


 

Degene die ik liefheb verlaat ik

om degene die ik liefhad terug te vinden.

 


 

Bezige handen gevouwen en stil

een leven vol ijver, zo was je wil.

Nu heb je rust met lichaam en geest,

vaak zullen we denken aan wat is geweest.

 


 

Het zorgen voor ons is hem de laatste jaren ontgaan,

maar als mens kon hij heel goed bestaan.

Met de zorg en liefde die hij ons daarvoor heeft gegeven,

kunnen wij door, ons verdere leven.

 


 

Geen zee was jou te hoog

veel heb je overwonnen

nu ben je ondanks dat

de grote vaart begonnen.

 


 

En telkens weer zullen we je tegenkomen

zeg nooit het is voorbij.

Slechts je lichaam werd van ons afgenomen,

niet wat jij was en niet wat jij zei.

 


 

God looked arround his garden

and found een empty place.

He then looked down upon the earth

and saw your tired face.

He put his arms arround you

and lifted you up to rest.

Gods garden must be beautiful

He only takes the best.

 


 

heel bijzonder

heel gewoon

gewoon een heel bijzondere vrouw.

 


 

Je vader blijft je vader zo eigen en vertrouwd

je wilt hem niet graag missen

omdat je van hem houdt.

Maar eens komt de dag dat je hem

moet laten gaan.

Je verstand zegt dat het goed is

maar in je ogen blinkt een traan.

 


 

Wat is de wereld wazig

wat wordt mijn wereld klein

Ik kan mij niet herinneren

wie jullie allemaal zijn.

Soms zie ik iets bekends, of voel ik iets vertrouwds.

En is het weer heel even zoals vanouds.

 


Een moeder en oma

zij deed zoals zijdacht.

Op haar unieke wijze,

heeft zij ons groot gebracht.

Herinneringen blijven

het was een fijne tijd.

Een moeder en een oma,

wij zijn ze beiden kwijt.

 


 

Je bent in je strijd tot het uiterste gegaan,

niemand kan begrijpen wat jij hebt doorstaan.

 


Wilskracht

twee woorden

wil en kracht ...

Aan het einde restte nog slechts de wil,

weg was de kracht

Rust nu maar uit

jouw leven is volbracht

 


Zijn tranen vallen op jouw koude handen

Wanneer ik naar je kijk

Telkens denk ik aan die handen

Nooit meer binnen..handbereik

 


 

Als je verdrietig bent

kijk dan diep in je hart en je zult zien dat je

huilt om wat je vreugde schonk

 


 

 Je was een rots in de branding

en koerste recht door zee...

Je trotseerde storm en golven ,

alleen...je had de wind niet mee

 


Waarom al dat vechten,

waarom al die pijn.

Je wilde hier niet weg,

je wilde bij ons zijn.

De strijd was oneerlijk

en geheel niet terecht.

Je wilde zo graag verder,

maar verloor dit gevecht."


 

Niemand kan begrijpen hoe erg die pijn wel is,

niemand kan begrijpen hoe erg ik jou mis,

maar een ding moet je weten,

ik zal je nooit vergeten

 


Verdriet

Is een gevoel van binnen

Iets wat je aan de buitenkant niet ziet

Je kunt het niet omschrijven

Maar het is er altijd, verdriet

 


Pijn

Het doet zoveel pijn

Dat zij er niet meer zijn

Je maatje, ouders of vriend

De pijn is heftig en niets ontziend

Een ieder met een groot verlies

Voelt deze pijn en verdriet

Je zou het wel uit willen schreeuwen

Maar je doet het meestal niet.

 


Waar mensen, mensen zijn   

die elkaar verstaan

Waar liefde, liefde is

daarheen wil ik gaan

Waar het eeuwige vrede is

waar de zon schijnt

Waar een nieuwe wereld is

die niet meer verdwijnt

 


Voor jou ging het sterven niet ineens

Je hebt er moedig voor gestreden

Niemand kan weten wat je hebt gevoeld

Ook niet wat je hebt geleden

 


Zwaar werden de dagen

en lang duurde de nacht

Hoe moeilijk is het vechten

bij het ontbreken van de kracht

Maar ondanks je verlies

van de strijd om het leven

Heb je ons een heel stuk geluk

en ontzettend veel liefde gegeven

 


Als de trom is stil gevallen

wie slaat dan nog de maat?

De melodie klinkt echter door

zoals in ons hart geschreven staan

 


' t Liefste wat wij hebben bezeten

en vele jaren de spil van ons bestaan

vraag ons niet dat te vergeten

en gewoon weer door te gaan

 


Voor ons was je een licht

voor vreemden duisternis

Je markante persoonlijkheid en je vrolijke gezicht

zullen wij ervaren als een groot gemis

Want een dag zonder lach

was voor jou geen dag

Van vele dingen had je nooit genoeg

je laatste reis kwam veel te vroeg

 


Al hield je nog zoveel van het leven

Je had het niet in eigen hand

Ongevraagd moest je het verlaten

En wij staan machteloos aan de kant

 


De laatste uren dat we samen waren

verbonden ons onscheidbaar

en voorgoed

want ieder woord dat je nog zei

was taal die enkel leven doet

 


Het is tijd,

ik moet nu gaan ,

ik zal geen afscheid nemen .

Kijk naar mij uit in de

regenbogen, hoog in de lucht,

als de zon weer opkomt

en de hele wereld nieuw is,

kijk dan naar mij uit

en hou van mij.

Zoals ik van jullie gehouden heb.

 


Tijdens je leven heb je een naam,

zondermeer eer aangedaan.

Je liefde warmte en zorgzaamheid,

kon je aan vele mensen kwijt.

Dat gaf jou leven grote inhoud,

daarom is het voor ons nu zo koud.

Wij zullen moeten proberen,

op fijne herinneringen te teren.

bedankt voor alles.

 


Nooit meer je stem

Nooit meer je lach

Nooit meer samen genieten

van een mooie dag

Niets is meer hetzelfde in ons leven

Maar het houden van jou

en alle herinneringen zijn gebleven...

 


Beetje bij beetje moesten wij je verlaten

Wij konden op het laatst niet meer met je praten

Die blik , die stilte deed vaak zo zeer

de moeder van vroeger was je niet meer...

We zagen wel je stil verdriet

maar helpen konden we je niet ...

 


Het vuur in je ogen is nu uitgeblust

de vechtlust uit je hart verdwenen

Voor de allerlaatste keer

hebben wij jou gekust

Bedankt dat we je een tijdje mochten "lenen"!

 


Zover als dat wij konden

zijn wij met je meegegaan

Moeder, je was zo lief voor ons allen

je te moeten missen zal ons zwaar vallen

Heel trots zijn wij

zo'n moeder te hebben gehad

Je blijft altijd bij ons

diep in ons hart

 


Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde

nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten

ik leverde bewijs van mijn bestaan

omdat door het verleggen van die ene steen

de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.

 


De strijd heb je nimmer opgegeven

zelfs toen het einde werd verwacht

je bleef geloven in het leven

vol liefde, zorg en levenskracht

 


Zwaar werden de dagen , lang duurde de nacht

hoe moeilijk is het vechten bij ontbreken van kracht

Ik heb de berg beklommen die jullie nog moeten gaan

ween daarom niet , ik ben in vrede gegaan

 


Als ik eerder ga dan jij ,

huil dan niet ,

Want ik zal altijd bij je zijn.

Als je me mist, fluister mijn naam

En ik zal er dan  voor je zijn.

Ook al zie je me niet

In je hart zal ik altijd blijven bestaan

In je gedachten zal ik blijven leven

Want vergeet 1 ding niet

Ooit zal ik je weer zien

Want we zijn voor altijd samen

Ik zal op je wachten tot dat jij komt

Tot die tijd , huil maar niet

Als je me mist, fluister mijn naam

en ik zal bij je zijn.

 


 

Het liefste wat ik heb bezeten,

jij was de spil van mij  bestaan,

vraag me niet dat te vergeten en

gewoon weer verder te gaan.

 


Als tranen een trap kunnen bouwen en

herinnering een brug dan

klommen we hoog naar de hemel en

nemen je gewoon mee terug




 Even met je hoofd eens knikken,

als teken dat je ons nog kende

Even van die ogen-blikken

dat je ons zo warm verwende

We melden u met grote droefheid ,

doch met christelijke gelatenheid ,

dat het de Heer heeft behaagd tot Zich te roepen

de ziel van zijn trouwe dienares

 


Nooit meer jij

maar liever dan dat te aanvaarden

droom ik dat je er nog bent

héél dicht bij mij

 


Nooit meer jij

de dood is onherroepelijk

't besef doet schrijnend pijn

van nooit meer wij

 


Nooit meer jij

wat overblijft is de herinnering

aan liefde, zo warm en zuiver

tussen jou en mij .

 


In stilte ben je heengegaan

weggegleden uit ons leven

Een traan loopt langs je wang

als afscheid voor hen die achterbleven

Al je liefde die je hebt gegeven

blijft een deel van ons bestaan

 


Wanneer het leven lijden wordt

is sterven een verlossing

en nu is alles dan voorbij

bij ons is slechts de smart

je bent niet meer aan onze zij

maar wel voor altijd in ons hart

 


Zover als dat wij konden

zijn wij met je meegegaan

Moeder, je was zo lief voor ons allen

je te moeten missen zal ons zwaar vallen

Heel trots zijn wij

zo'n moeder te hebben gehad

Je blijft altijd bij ons

diep in ons har t

 


De uitstraling van iemand zijn aanwezigheid

mag nog zo sterk zijn

Het gaat erom wat er van haar overblijft

als zij niet meer aanwezig is

 


Optimistisch tot het laatste

Niet moeilijk maken voor je naasten

Gesloopt van al je krachten

Bleef je op een betere dag wachten

Wij waren jouw lust en je leven

Maar er is geen tijd meer gegeven

Jij streed vol moed en kracht

Lieve schat, rust nu maar zacht

 


Het is ons maar geleend

de vele mooie dingen

Ons onbetwistbaar eigendom

zijn de herinneringen

 


Een moeder sterft altijd te vroeg

Al wordt zij stilaan oud

Je bidt dat God haar sparen zal

Omdat je van haar houdt

Maar als de dagen knellen gaan

En zij zich steeds zieker voelt en benauwd

Bid je stilletjes dat God haar halen zal

Omdat je van haar houdt ...

 


Als mijn tijd gekomen is

ik afscheid neem van het leven

merken jullie, in al je eenzaamheid

dat ik onzichtbaar bij jullie ben gebleven

 


Langzaam ben je van ons weggegleden

Elke dag een beetje meer

Telkens werd je weer iets ontnomen

Dat deed jou en ons zeer

Het is een gemis, een stille pijn

Dat je nooit meer bij ons zult zijn

 


Afscheid

Het is tijd voor mij te gaan

nu geen tranen meer

kijk naar de hemel en geloof

eens zien we elkaar weer

 


Tijd voor mij jou te verlaten

geen verdriet meer en geen pijn

kijk naar de regenboog en weet

ik zal er altijd zijn.

 


Het zal niet eeuwig duren

eens komt er een moment

dat ik je weer zal vasthouden

dat je weer bij me bent.

 


Ik heb lang en gelukkig geleefd

heb mij met weinig tevreden gesteld

veel gekregen en ik ben van alle gaven voldaan

zachtjes naar God gegaan...

 


Met mijn hoofd in de wolken

de wind in mijn rug

Als een vlinder zo vrolijk ,

als een vogel zo vlug

In een luchtkasteel wonen ,

met een regenboogbrug

In de zevende hemel ,

en nooit meer terug ...

 


Afscheid nemen is

met zachte vingers wat

voorbij is dicht doen in

goede gedachten de

herinnering.

 


Als sterren kunnen spreken,

als sterren kunnen zien

zou je dan vanavond

heel eventjes willen zwaaien.

Zodat wij hier beneden weten hoe

het verder moet zonder jou


 

We hebben jouw naam in het zand geschreven ,

maar de golven hebben die uitgeveegd

We hebben jouw naam in een boom gegrift ,

maar de schors is afgevallen

We hebben jouw naam in het marmer gegrift ,

maar de steen is gebroken

We hebben jouw naam in ons hart geborgen

en de tijd zal die bewaren !

 


Afscheid nemen is met dankbare handen,

meedragen al wat herinnering waard is.........

 


Sterven

Voor jou ging het sterven niet ineens,

je hebt er moedig voor gestreden.

Niemand kan weten wat je hebt gevoeld,

ook niet wat je hebt geleden.

 

Afscheid nemen doet zo'n pijn,

toch vonden wij het fijn,

om tot het laatste moment bij je te zijn.

 


Zo dapper heb je gestreden,

en zo moedig heb je het aanvaard.

Rust zacht lieve ......(naam)

we zullen je erg missen.

 


Een moeder sterft altijd te vroeg,

al wordt ze nog zo oud.

Je bidt dat God haar sparen zal,

omdat je van haar houdt.

Maar als de jaren knellen gaan,

zij ziek wordt, moe en oud,

bidt je dat God haar halen zal,

omdat je van haar houdt.

 


Wat blijft....

Ik heb je niet verloren

daarvoor gaf je mij teveel.

Wat jij me zei, dat blijf ik horen.

Van wat ik ben, ben jij een deel.

Ik kan je overal nog horen,

in wat ik doe, in wat ik laat.

Jij was en blijft voor mij een zegen,

waarvan het spoor steeds verder gaat.

 


Emoties

Je uit ze meestal niet

Omdat ze omfloerst zijn door intens verdriet

Sterk zijn is een motto

Daarom zie je het meestal niet

Gré maart -2001

 


Niets waren wij , mensen , in dit leven

was het niet door God gedragen en gegeven

zodat als hier het leven eindigt

en aan de overkant begint

de mens bij Hem

voorgoed een woning vindt .

 


Het huis is leeg en koud

als ik je stem niet hoor

de tafels , stoelen en het bed

het stelt geen moer meer voor

een boom zonder takken

'n hemel zonder blauw

m'n lief ,dat is een dag zonder jou ...

 


Denk aan mij

Denk aan mij terug,

maar niet in dagen van

pijn en verdriet........

Denk aan mij terug in de

stralende zon

Hoe ik was toen ik alles nog kon.......

ingezonden:Tonia van der Wal

 


De zon scheen,

de vogels vlogen,

de bloemen bloeiden

en toen werd alles stil.

 


Als het lichaam niet meer wil

en het leven wordt een lijden

kan men dankbaar zijn

dat God het komt bevrijden

 


Slechts over blijft de herinnering

van hoe ik leefde op aarde

en voor degene die achterblijft

heeft dat de meeste waarde

 


Stil ben je van ons heengegaan

je hebt altijd voor ons klaargestaan

geborgenheid en liefde heb je ons gegeven

zo was je hele leven

je was een schat voor ons allen

je te moeten missen zal ons zwaar vallen

 


Geen woorden kunnen het beschrijven

de pijn die wij voelen om jou te moeten laten gaan

De ongelijke strijd die jij moest strijden

al van het begin af aan

Geen woorden om het uit te leggen

hoe graag jij nog bij ons wilde zijn

Geen woorden kunnen het beschrijven

wat we voelen doet zo'n pijn

 


De gedachte dat je nu gelukkig bent

verzacht de pijn

De gedachte dat je toch nog altijd bij ons bent

verzacht het leed

Maar de gedachte aan jou doet ons beseffen

hoezeer we je missen...

  


Wij willen je rust gunnen

al is vol droefheid ons hart

je lijden zien en je niet kunnen helpen

dat was onze smart .

 


De leegte die je achterliet is nog steeds

ondraaglijk groot

enkel gevuld met goede herinneringen om te koesteren

en foto's om met ontroering naar te kijken

en terug te denken aan

de fijne mens die jij was !

 


Moeders gaan , maar sterven niet

zij leven naar zij geven

Zolang men moeders kinderen ziet

zolang zal moeder leven

 


Hij blijft geborgen in onze herinnering

geworteld in ons bestaan

We hebben veel bewondering

voor al wat hij voor ons heeft gedaan...

 


Wegen scheiden zich nu even

en al is het heel vlug

Straks aan het einde van onze

besteming zien we elkaar terug.

 


Leven is eeuwig en de

liefde is onsterfelijk en de

dood slechts een horizon en een

horizon is niets meer dan de

grens van ins gezichtsvermogen.

 


 

Wilt mij niet beklagen,

want tot in eeuwigheid

slijt ik nu mijn dagen

zalig in ledigheid.